انوع سرمایه گذار برای استارتاپ ها
برای سرمایهگذاری در این حوزه، مشکلات و مسائل متعددی وجود دارد و یک استارت آپ باید بتواند سرمایه گذار مورد نیاز خود را پیدا کند. سرمایه گذاران به طور کلی در بازار مالی به پنج گروه تقسیم بندی میشوند:
بانکها
بانکها به عنوان قدیمیترین و شناخته شده ترین گروههای سرمایه گذاری در حوزههای مختلف مطرح بوده اند و معمولاً نحوه سرمایه گذاری آنها به صورتی است که به طور مستقیم در سود و زیان پروژه دخالت ندارند. در حال حاضر، بسیاری از بانکها در ایران فعال هستند که سود کارافرینی آنها متغیر است، اما به طور کلی برای استفاده از سرمایه این بانکها، لازم است که مراحل مختلف پروژه به آنها اثبات شود و یا در برخی موارد ممکن است شخص به سپردهگذاری نیز نیاز داشته باشد.
سرمایه گذاران آنجل
سرمایهگذاران آنجل یا سرمایهگذاران فرشته گونه در کشورهای توسعه یافته به سرمایه گذارانی گفته میشود که سرمایهگذاری آنها بیش از 200 هزار دلار برای هر پروژه باشد و یا ترجیح میدهند که ارزش خالص آن پروژه تا نزدیک یک میلیون دلار باشد. این دسته از سرمایه گذاران در صنایع مختلف یافت میشوند و معمولاً به دنبال پروژههای کارآفرینی سودده هستند؛ چیزی که مشخص است این است که آنها نمیتوانند صاحب بیش از 30 درصد سهام یک استارتاپ باشند. سرمایهگذاران انجل برای سرمایهگذاری به صورت شخصی و مستقیم اقدام میکنند و معمولا از تمامی فرایندهای مالی شرکت آگاه بوده و حق امضا دارند. چیزی در این مدل سرمایه گذاری حائز اهمیت است این بوده که آنها عجله ای در بازگشت سرمایه خود نداشته و معمولا یک بازه 3 تا 8 ساله را برای خود در نظر میگیرند.
سرمایهگذاران شراکتی
سرمایهگذاران شراکتی در سود و زیان کسبوکارهای کوچک شریک میشوند. این افراد در همان ابتدای کار یک قرارداد مالی با شخص کارآفرین منعقد میکنند و در این قرارداد به آنها متذکر میشوند که در ازای حمایت مالی و سرمایهگذاری، به طور کامل یا به صورت درصدی در سود و زیان شرکت دخیل میشوند.
سرمایهگذاران داوطلب
سرمایهگذاران داوطلب در کشورهای توسعه یافته برای پروژههای سنگین و پروژههایی که نیاز به هزینه بالا دارند ایدهآل هستند و معمولاً میتوانند تا حدود 10 میلیون دلار در یک پروژه سرمایهگذاری کند. این افراد برای کسانی که پروژههای آزمایشگاهی را دنبال میکنند و به دستگاههای پیشرفته در جریان فعالیت خود نیاز دارند، ایدهآل هستند و به آنها کمک میکنند که مراحل مختلف پروژه را با استفاده از سرمایه مالی و اعتبار اجتماعی سرمایهگذار انجام دهند. نحوه دخالت این سرمایهگذاران در سود و زیان استارت آپ به صورت توافقی انجام میگیرد و معمولاً ترجیح میدهند که درصدی از هزینه پروژه را قبول کنند.
سرمایهگذاران خصوصی
شاید بهتر باشد که این سرمایهگذاری را با عنوان سرمایهگذاری خانوادگی و یا سرمایهگذاری فامیلی نیز معرفی کنیم. فرض بگیرید که شما به دنبال راهاندازی استارت آپ خود هستید و سعی میکنید که یک سرمایهگذار مطمئن پیدا کنید. در این صورت به سراغ آشنایان، دوستان و فامیل میروید و از طریق یک سرمایهگذاری مشارکتی، هزینه انجام پروژه را فراهم میکنید. نحوه بازپرداخت این سرمایهگذاری ممکن است همراه با سود نقدی باشد یا این افراد در نتیجه نهایی پروژه شریک شوند.
نوور شما را در مسیر انتخاب نوع سرمایه گذار همراهی نموده و پس از انتخاب آن روند جذب سرمایه را تسهیل می نماید.